De dubieuze reputatie van Nederland in Zweden

Nederland heeft een bijzondere reputatie. Je zou kunnen zeggen dat ons land zowel beroemd als berucht is. Het platte land onder de zeespiegel heeft een grote aantrekkingskracht, maar het is tevens een staat waar men zijn neus voor ophaald. Het zijn vooral de bekende clichés die je krijgt te horen, wanneer je zegt dat je uit the Netherlands of Nederländerna komt. 

Nederland, zoals internationale studenten het zien.
Bron: http://www.cmo.nl/euforum/images/stories/ko/frau_antje.jpg

De eerste vraag is steevast: “Kom je uit Amsterdam?”. Mijn standaard antwoord is dan vervolgens: “Nee, ik kom uit een klein dorp dat anderhalf uur ten noorden van Amsterdam ligt, maar mijn land is zo klein dat praktisch iedereen dichtbij Amsterdam woont”. Het draait altijd om onze hoofdstad, maar de mooiste provincie van ons land kennen ze niet. Tevens hebben ze tot mijn grote ergernis en teleurstelling nog nooit van ’s werelds mooiste taal gehoord, maar dat terzijde. Zelfs klompen, tulpen en molens boeit de meeste personen niet, nee het gaat om drugs, hoeren en het idee van onbegrensde vrijheid. 

Van de week kreeg ik een ansichtkaart uit Nederland.

Vooral studenten uit bepaalde Aziatische landen willen graag naar Amsterdam om de “sfeer daar eens te proeven”. Proeven bedoel ik hier in dit verband uiteraard letterlijk. Wanneer je ergens woont waar wiet ten strengste verboden is en je enorm hoge straffen kunt krijgen als je het toch blowt, is de aanstrekkingskracht van een brownie of joined natuurlijk extra groot. Ik vrees dat we niet snel van deze dubieuze reputatie afkomen. Het is iets waar ik intussen al een heel aantal keren mee geconfronteerd ben in mijn leven. Deze week was er weer een mooi voorbeeldje. Althans, zo zie ik het dan.

Met een begeleidende brief in het Zweeds...?

Ik kreeg een enveloppe, verzegeld met een gele strip. Niet omdat de ansichtkaart van koning Willem-Alexander kwam, maar omdat De Stasi Tullverket zo nodig mijn post in moest kijken. En daar kan uiteraard maar één aanleiding voor zijn. In de enveloppe zat namelijk een ansichtkaart die net wat dikker is dan een normale kaart, u kent het wel zo’n kaartje die uit laagjes bestaat om zo diepte te creëren. 

En de hartelijke groeten van de douane...?

Nu zijn enveloppen met dikke kaarten niet echt zo problematisch, maar enveloppen met dikke kaarten en een postzegel  met een molen, daar moet je voor oppassen! Die zijn verdacht. Zeer verdacht. Immers, Rotterdam is de doorvoerhaven van xtc en heroïne, Maastricht de hoofdstad van stoned Duitsland en België en Amsterdam de internationale stad voor alle toeristen die eens een onschuldig jointje willen proberen. Een dikke enveloppe uit Nederland moet wel een zakje met poeder bevatten. Logisch toch?

Het ging overigens in werkelijkheid om een prachtige kerstgroet van mijn ouders!