Terug in Flogsta

Oldehove, Dokkum, Baflo, Herwijnen, Ede (3 adressen), Jönköping, Opeinde, Groningen, Beetsterzwaag, Boornbergum, Opeinde (opnieuw) en Uppsala (3 adressen).

Sinds afgelopen vrijdag woon ik op mijn 16^e adres. Ik vind dat ik te veel verhuizingen meegemaakt. Nog nooit heb ik ergens langer gewoond dan 4,5 jaar. Er zijn dan ook weinig werkwoorden die ik zo intens haat als het werkwoord “verhuizen”, ook al moet ik gelijk erkennen dat ik voor veel verhuizingen zelf gekozen heb.

Vanwege ruimtegebrek had ik deze dozen niet eens opengemaakt op mijn oude adres.

Afgelopen vrijdag maakte ik één van de verhuizingen mee waar ik wel enigszins blij mee ben. Ik verhuisde terug naar Flogsta. Ondanks het feit dat hier naar mijn idee te veel studenten op een kluitje wonen - die ook nog eens schreeuwen om tien uur 's avonds -,  hebben de studentenflats ook veel voordelen hier.
Ten opzichte van de kamer die ik had, bespaar ik hier op jaarbasis ruim 900 euro, de kamer is hier ruim twee keer zo groot, ik heb internet dat functioneert en ik kan mijn fiets binnen zetten in de winter. Bovendien wonen hier ook nog eens veel vrienden van mij.

Door de verhuizing kon ik eindelijk weer eens autorijden!

Ik woon op dit moment in dezelfde flat waar ik tot januari woonde. Het liefste had ik ook terug gewild naar de gang waar ik eerst woonde, want die was schoon (en dat is uniek hier). Ik zag op de website van Heimstaden, dat is de organisatie achter de studentenhuisvesting hier, dat er een kamer was vrijgekomen in precies die gang waar ik eerst woonde. Op deze kamer reageerde ik dan ook, maar helaas kreeg  een andere deze kamer toegewezen. Die “ander” was opvallend genoeg mijn buurmeisje die ook weg wilde van haar oude adres. Pikant detail in dit verhaal is dat juist ik degene was die haar attendeerde op de huisvesting in Flogsta. Zij kreeg precies de kamer die ik wilde hebben, terwijl er tientallen kamers beschikbaar waren. Als ware calvinist geloof ik niet in toeval, maar ik heb me wel vaak afgevraagd waarom dit mij nu juist moest overkomen. 

Mijn enige mannelijke klasgenoot hielp mij met de verhuizing.

Dit is de andere held die mij hielp.

De gang waar ik nu woon was afgelopen weekend met veel moeite nog net te onderscheiden van een vuilnisbelt. Een halve week heb ik het aangezien, maar vandaag kon ik het niet meer uitstaan. Ik heb vrijwel alles schoongemaakt. Ik heb de afwas gedaan voor twaalf personen, het aanrecht schoongemaakt, de gordijnen, vaatdoeken en andere zaken uitgewassen, alles terug gezet op de juiste plaats en de bloemen water gegeven. Sommige van deze taken waren in dagen niet uitgevoerd, andere dingen waren zeker in maanden of mogelijk zelfs in jaren niet gedaan.

De keuken van mijn studentengang, een halve dag geleden.

Eigenlijk is mijn actie van vandaag het ergste wat je kunt doen. “Je beloont anderen voor hun luiheid”, hoor ik veel lezers al zeggen. Dat klopt. Mijn hoop is echter dat de rest in deze gang het ook fijn vindt dat alles schoon is en heel misschien willen ze dat wel zo houden. Mijn vertrouwen in de mensheid is echter niet erg groot, maar ik zal blij zijn als dit niet terecht blijkt te zijn. Hoewel deze werkzaamheden mij vandaag meer dan vier uur kostten, was ik na afloop toch blij met het resultaat. Ook al kon ik deze tijd eigenlijk niet missen, twee weken voor de tentamens.

Het resultaat na een halve dag zwoegen.