Introductiedag

Väldigt välkomna, varmt välkommen of jättevälkomna. Door allerlei verschillende belangrijke personen ben ik denk ik wel twintig keer welkom geheten op mijn nieuwe universiteit. Mijn dag kon dus echt niet meer stuk. Vandaag was de introductiedag van nieuwe studenten aan de universiteit van Uppsala. Op zich geeft het horen van het woord ‘welkom’ wel een fijn gevoel, maar eerlijk gezegd was de boodschap na twee keer ook al wel duidelijk. Zeker omdat er in elke speech die gehouden werd ook steeds werd verteld dat nieuwe studenten zich niet ongerust moesten maken, “iedereen voelt zich namelijk in het begin wat ongemakkelijk, vergeet dat niet” en meer van zulke uitspraken. 

Het Universitetshus stamt uit de negentiende eeuw.

Zelf heb ik op twee basisscholen, twee middelbare scholen en twee hbo-instellingen gezeten en hier in Uppsala zit ik inmiddels ook al op mijn tweede universiteit. Dat ongeruste gevoel ervaar ik daarom eigenlijk niet zo heel erg meer. Door een dergelijke introductie werd ik echter wel weer stevig met de neus op de feiten gedrukt, want eens te meer werd mij duidelijk dat ik toch echt een stukje ouder ben dan de eerstejaars die net van de middelbare school komen en dat gevoel wel hebben.

De centrale hal van het universiteitsgebouw.

Vanmiddag stond dit hele gebouw vol met informatiestands en studenten.

De introductiedag zelf was overigens prachtig en dat had ook zeker te maken met het klassieke gebouw waarin die gehouden werd. De eerste steen van universitetshuset, het centrale universiteitsgebouw waar ik zat, is namelijk gelegd in 1879. Het is een statig pand dat gebouwd is een soort van renaissancestijl. De universiteit als instelling bestaat zelfs al sinds 1477 en daarmee heeft Uppsala de oudste universiteit van heel Scandinavië (zelfs ouder dan de universiteit van Leiden die een eeuw later werd opgericht).

De trap in het midden leidt naar de aula, waar de introductie plaatsvond.

Het blijkt bovendien een succesvolle universiteit te zijn, want onder de alumni (afgestudeerden) zitten onder andere acht monarchen en veertien minister-presidenten. Verder was tijdens de introductie ook meerdere malen te horen dat men zo trots is op de acht nobelprijswinnaars (wikipedia heet het zelfs over vijftien) die het instituut heeft nagelaten. De studenten ter plaatse heb ik maar niet verteld dat ze dat aantal met een korreltje zout moesten nemen. Alfred Nobel was immers zelf ook een Zweed. Naar mijn idee is het dus ook logisch dat de Nobelprijzen in de eerste jaren ook meer in de Scandinavische landen werden uitgereikt.

De aula van de universiteit is gebouwd als een soort theater.

Maar goed, er werd vandaag klassieke muziek gespeeld, de burgemeester van Uppsala was aanwezig en we werden hartelijk verwelkomd door de rector van de universiteit. Bovendien werd de hele sessie aan elkaar gepraat door (wie kent haar niet?); Anja Kontor! 

Buitenlandervaringen zorgen er duidelijk voor dat je sommige dingen wat makkelijker kunt relativeren, want ik had dus echt nog nooit van haar gehoord. Na even zoeken op Google kwam ik erachter dat haar carrière enigszins lijkt op die van Sacha de Boer, met dit verschil dat onze Anja nog wel actief is op tv. Waarschijnlijk kennen ze Sacha overigens ook niet in Zweden, laat staan een simpele Fries die wat radiobijdrages heeft gemaakt voor een regionale omroep.

Voor de lezers die meer willen weten van de introductiedag; het is allemaal gefilmd!
http://media.medfarm.uu.se/play/video/4130/ (Ik zit gelijk rechts van de trap)