Een enorm stille, zaterdag.

Meer dan eens vergelijk ik Uppsala met Leiden.  Het zijn beide oude steden die bovendien de oudste universiteit van respectievelijk Zweden en Nederland herbergen. Nu heb ik mijn broertje wel eens opgezocht in Leiden, maar ik heb daar nooit gestudeerd. Een echt goed beeld van het studentenleven daar heb ik dus niet. Toch kan ik me niet voorstellen dat Leiden net zo erg opgebouwd is rond het studentenleven als Uppsala hier in Zweden.

 

Krokussen bij het centraal station: eindelijk begint het voorjaar hier.

Uppsala is namelijk LEEG op dit moment. Iedereen is WEG. In het centrum kun je in plaats van hoofden, tegels gaan tellen. Nu was mijn verwachting dat juist Uppsala zo’n stad was waar veel dagjesmensen op af zouden komen. Uppsala is tenslotte de vierde stad van Zweden en dus, dacht ik, te vergelijken met een stad als Utrecht. Niet dus.

 

Paasversiering in het centrum waar vrijwel niemand van geniet.

Zweedse studenten bezoeken hun familie, internationale studenten gaan op reis en ik blijf hier over samen met een paar andere uitwisselingsstudenten die te weinig geld hebben om een tripje te ondernemen.

Nu klinkt dit erg triest, maar dat is niet het geval. Persoonlijk vind ik het heerlijk dat je af en toe het centrum van Uppsala kunt bekijken zonder last te hebben van anderen. (Oftewel, ik ben inmiddels al meer Zweed dan mij lief is). Met een buurjongen uit Tsjechië heb ik gisteren een stuk gefietst en genoten van de rust. ’s Avonds ben ik met diezelfde jongen naar een plek gefietst waar we een mooi uitzicht hadden en de volle maan konden bewonderen.

 

De volle maan met de grafheuvel Kung Björns hög op de voorgrond.

Het bewijs dat Thor zich hier nog steeds bevindt.

Toen we later terug kwamen hebben we bij een (klein) paasvuur gestaan en gesproken met wat andere overblijvers. Rond 11 uur ’s avonds waren er nog vijf studenten over. Drie jongens uit Finland, Frankrijk en Tsjechië, ikzelf en een verdwaalde Zweed die naar mijn idee lekker thuis had moeten zijn. We hadden een mooi gesprek. De jongen uit Frankrijk kraakte het Zweedse feminisme af, ik bevestigde een aantal van zijn ideeën, de jongen uit Finland dronk bier, de jongen uit Tsjechië was stil en de Zweedse student had de slappe lach. Heerlijk.

 

Een paasvuurtje voor mijn flat.

Het zijn van die momenten dat je beseft dat je een unieke periode van je leven doormaakt. In Uppsala spreek ik met mensen van letterlijk alle uithoeken van de wereld. Alleen al bij mij in de studentengang wonen studenten uit vijf continenten: Noord-Amerika, Zuid-Amerika, Europa, Azië en Afrika (in mijn vorige kamer had ik bovendien ook nog een buurmeisje uit Australië) en vandaag had ik een paasmaaltijd met vijf Amerikanen.

 

Een mediterraanse paasmaaltijd met vijf Amerikanen.

Het afgelopen halfjaar heb ik enorm veel Zweeds en Engels gesproken (af en toe Nederlands en gebrekkig Duits) en op dit moment bedenk ik dat ik het afgelopen kwartier al te vaak backspace heb moeten gebruiken, omdat ik niet eens meer normaal een tekst in mijn moedertaal kan typen.

Met andere woorden: Ik houd van het internationale leven hier.