Het middelpunt van Zweden

Zweden is voor Nederlandse begrippen enorm groot. Qua oppervlakte is het zo’n elf of twaalf keer zo groot als Nederland (afhankelijk van het feit of je het water ook meerekent), maar er wonen slechts 9 miljoen mensen hier. Nederland heeft binnenkort al 17 miljoen. De gemiddelde Zweed heeft dus ongeveer twintig keer zoveel ruimte. Uiteraard is dit verhaal niet helemaal eerlijk, want het overgrote deel van de bevolking woont in het zuidelijke deel. Maar toch, Zweden is groot.

 

Wij legden gauw 800 km af in ongeveer anderhalve dag.

Afgelopen week moest een buurmeisje van mij in korte tijd twee keer naar haar woonplaats toe. Een dorpje vlakbij de stad Sundsvall. Ze vond het saai om lang alleen in de auto te zitten en ik vond het wel fijn om Uppsala eens te verlaten. Ik besloot haar gezelschap te houden en een dagje in Norrland door te brengen. Op de kaart ziet de autorit van Uppsala naar Sundsvall er niet bijsterlang uit, maar toch was dit tripje langer dan de afstand van Groningen naar Maastricht.

 

De brug Sundsvallbron werd op 18 december 2014 geopend.

Dezelfde brug bij nacht.

Dezelfde brug bij nacht, van de andere kant van de stad.

Sundsvall zelf is niet te vergelijken met steden als Stockholm, Göteborg of Malmö, maar toch zeker aardig om te bezoeken. Eind december is er nog een grote brug in gebruik genomen in deze stad die ruim 200 miljoen euro heeft gekost. De koning heeft deze toen officieel geopend. Het geeft maar aan dat het toch een enigszings belangrijke stad is in Zweden. Voor mijzelf was het vooral leuk om de stad te zien waar mijn lerares Zweedse Taalvaardigheid uit Groningen, op de middelbare school heeft gezeten.

 

Een ander foto bij nacht op een mooi uitzichtpunt.

Zoals u kunt zien: Friesland is overal, zelfs in Sundsvall.

Een beetje ten westen van Sundsvall ligt het geografische middelpunt van Zweden. Een prachtige uitgestrekte omgeving met bergen, dalen en meren. Zeker de moeite waard om te bezoeken.

Uitzicht vanaf het geografische middelpunt.

Een ander uitzicht, ook vanaf het geografische middelpunt.

Het bewijs dat ik precies in het midden van Zweden heb gestaan.

Mijn Zweedse vrienden uit Midden-Zweden.

Tenslotte was ik ook weer eventjes terug in de winter. Hoewel de lente in Uppsala nu echt wel begonnen is, kwam ik afgelopen woensdag toch weer in de sneeuw terecht. Hoewel het ook daar op de meeste plekken inmiddels wel verdwenen was, kwam het op sommige plekken toch nog tot kniehoogte. Nu vond ik de sneeuw hier afgelopen winter regelmatig vervelend, maar in Midden-Zweden genoot ik een paar uurtjes als een klein kind:

Dit is geweldig. Serieus.

Een enorm stille, zaterdag.

Meer dan eens vergelijk ik Uppsala met Leiden.  Het zijn beide oude steden die bovendien de oudste universiteit van respectievelijk Zweden en Nederland herbergen. Nu heb ik mijn broertje wel eens opgezocht in Leiden, maar ik heb daar nooit gestudeerd. Een echt goed beeld van het studentenleven daar heb ik dus niet. Toch kan ik me niet voorstellen dat Leiden net zo erg opgebouwd is rond het studentenleven als Uppsala hier in Zweden.

 

Krokussen bij het centraal station: eindelijk begint het voorjaar hier.

Uppsala is namelijk LEEG op dit moment. Iedereen is WEG. In het centrum kun je in plaats van hoofden, tegels gaan tellen. Nu was mijn verwachting dat juist Uppsala zo’n stad was waar veel dagjesmensen op af zouden komen. Uppsala is tenslotte de vierde stad van Zweden en dus, dacht ik, te vergelijken met een stad als Utrecht. Niet dus.

 

Paasversiering in het centrum waar vrijwel niemand van geniet.

Zweedse studenten bezoeken hun familie, internationale studenten gaan op reis en ik blijf hier over samen met een paar andere uitwisselingsstudenten die te weinig geld hebben om een tripje te ondernemen.

Nu klinkt dit erg triest, maar dat is niet het geval. Persoonlijk vind ik het heerlijk dat je af en toe het centrum van Uppsala kunt bekijken zonder last te hebben van anderen. (Oftewel, ik ben inmiddels al meer Zweed dan mij lief is). Met een buurjongen uit Tsjechië heb ik gisteren een stuk gefietst en genoten van de rust. ’s Avonds ben ik met diezelfde jongen naar een plek gefietst waar we een mooi uitzicht hadden en de volle maan konden bewonderen.

 

De volle maan met de grafheuvel Kung Björns hög op de voorgrond.

Het bewijs dat Thor zich hier nog steeds bevindt.

Toen we later terug kwamen hebben we bij een (klein) paasvuur gestaan en gesproken met wat andere overblijvers. Rond 11 uur ’s avonds waren er nog vijf studenten over. Drie jongens uit Finland, Frankrijk en Tsjechië, ikzelf en een verdwaalde Zweed die naar mijn idee lekker thuis had moeten zijn. We hadden een mooi gesprek. De jongen uit Frankrijk kraakte het Zweedse feminisme af, ik bevestigde een aantal van zijn ideeën, de jongen uit Finland dronk bier, de jongen uit Tsjechië was stil en de Zweedse student had de slappe lach. Heerlijk.

 

Een paasvuurtje voor mijn flat.

Het zijn van die momenten dat je beseft dat je een unieke periode van je leven doormaakt. In Uppsala spreek ik met mensen van letterlijk alle uithoeken van de wereld. Alleen al bij mij in de studentengang wonen studenten uit vijf continenten: Noord-Amerika, Zuid-Amerika, Europa, Azië en Afrika (in mijn vorige kamer had ik bovendien ook nog een buurmeisje uit Australië) en vandaag had ik een paasmaaltijd met vijf Amerikanen.

 

Een mediterraanse paasmaaltijd met vijf Amerikanen.

Het afgelopen halfjaar heb ik enorm veel Zweeds en Engels gesproken (af en toe Nederlands en gebrekkig Duits) en op dit moment bedenk ik dat ik het afgelopen kwartier al te vaak backspace heb moeten gebruiken, omdat ik niet eens meer normaal een tekst in mijn moedertaal kan typen.

Met andere woorden: Ik houd van het internationale leven hier.