Letter en figuurlijk een radiostilte.
Sinds afgelopen zomer heb ik niet meer voor de radio gewerkt. Eerlijk gezegd
mis ik het af en toe wel eens het gevoel om nuttig werk te doen, zoals ik het
zie dan. Niet dat een studie zinloos is, maar echt "een bijdrage leveren aan de
maatschappij" kun je het ook niet noemen. Ik ben maanden bezig met een scriptie
die een paar keer gelezen wordt om vervolgens ergens in een diep en donker
archief van de universiteit te belanden. Figuurlijk dan, want uiteraard moet ik alles
digitaal inleveren.
 |
| Doodstil... |
Een andere radiostilte is het feit dat
ik ook vrijwel nooit meer naar de radio luister hier. Ik luister altijd graag naar de
radio, wat mij betreft nog steeds het mooiste medium dat er bestaat, maar het
komt er gewoon niet meer van. Ik rijd geen auto meer, breng veel uren op de
universiteit door en het radioluisteren zit domweg niet meer in mijn dagelijkse patroon.
 |
| Te vaak heb ik tevergeefs op het resetknopje van dit apparaatje gedrukt. |
En dan de laatste radiostilte. Mijn
eigen radiostilte: deze blog. De laatste keer dat ik van mij liet horen is
alweer een maand terug. Dat komt niet doordat ik niets te melden heb, maar
gewoon door het feit dat ik geen internet had in Flogsta. Het internet werd
hier altijd door de universiteit geregeld (weet niet waarom; het was een aangename service in ieder geval), maar die stopte ermee. Het gevolg was dat
Heimstaden, mijn woningcorporatie, wat nieuws moest regelen. Heimstaden koos
vervolgens de goedkoopste provider die er te vinden was en dat betekende twee
weken ellende voor de tweeduizend studenten die hier op een kluitje wonen... Totaal
geen connectie mogelijk. Voor elk mailtje dat ik wilde lezen of versturen moest een fietstocht naar school
afgelegd worden. Gelukkig lijkt het nu opgelost te zijn.
Even een kleine update over de afgelopen
vier weken:
- Wederom heb ik twee oud-klasgenoten
ontmoet in Stockholm getroffen! Deze keer waren het Marije Knevel en Heleen
Beinema-Verschuur.
 |
| Samen eten... |
 |
| ...selfies maken op het station... |
 |
| ...en ons Nederlands gedragen. |
- Komend weekend komt Marnix Amperse op
bezoek! Marnix is de man met wie het oorspronkelijke Zweden-avontuur begon. Met
hem ging ik in 2009 naar Jönköping toe als uitwisselingsstudent.
- Komende woensdag heb ik mijn laatste
college. Ik heb echter geleerd van mijn fouten en zal niet zeggen dat het mijn laatste college ooit is. Dat zei ik zo’n
zeven jaar geleden namelijk ook al.
Helaas nog steeds geen goed nieuws over de politieke
situatie hier. Het is nog even naïef als altijd. Zo zei de Zweedse premier
laatst nog te weten wie Olof Palme heeft vermoord in 1986, terwijl de beste man
om wie het gaat gewoon door de rechter is vrijgesproken. Als nieuwsjunk krijg
ik, zoals u inmiddels begrijpt, elke dag te veel informatie te horen over naïeve politiek, feminisme en gelijkheidsdenken. Los daarvan, vind ik Zweden nog
steeds fantastisch.
Een radiostilte zou pas echt genieten zijn voor me, maar
eerlijk gezegd weet ik nu al dat me dat niet gaat lukken.
Vi hörs!
