vrijdag 12 februari 2016

Spontane bezoeken



Tegenwoordig zijn mijn weekenden vrij voorspelbaar. Uitgaan doe ik weinig hier, maar toch verveel ik me eigenlijk nooit. In de regel is het zo dat ik vrijdagavond tv kijk, lees of vrienden tref. Op zaterdag slaap ik uit, breng ik uren door in de sportschool en daarna doe ik het huishouden dat ik eerder diezelfde week te veel heb uitgesteld. 

Zonsondergang in Flogsta.
Hoewel ik altijd genoeg te doen heb, klinkt dit patroon misschien enigszins saai. Vorige week was dat echter totaal anders. Ik had twee spontane ontmoetingen!

Eerst kreeg ik te horen dat Koen Verhelst in Stockholm zat. Hij studeerde net als ik journalistiek in Ede. Een fantastische aanleiding om eens naar de hoofdstad af te reizen en gezellig Nederlands te praten. Alhoewel ik het tegenwoordig niet meer echt moeilijk vind om Zweeds te praten, blijft er toch altijd een duidelijk verschil met je moedertaal. Daar hoef je namelijk helemaal niet over na te denken.

Een avondje diep in de buidel tasten met Koen.
De avond begon met goedkoop bier (tot 20:00 uur). Daarna besloten Koen en ik om naar een andere pub te gaan voor een laatste speciaalbiertje. Speciaalbier betekent in Zweden vooral, bier voor een speciale prijs. In eerste instantie was ik van plan om het zwaarste biertje te drinken dat ze hadden, maar dat zou mij ruim 17 euro gaan kosten. Daarom ging ik maar over naar een goedkopere variant van zo’n 10 euro voor een glas.

Ik zeg maar zo: "Ik zeg maar niets".
Op zaterdagavond zou ik naar een verjaardag gaan in de studentengang waar ik eerder woonde – overigens in dezelfde flat – en tot mijn grote verrassing kreeg ik vooraf spontaan bezoek van een goede vriendin van me die daar vorig jaar ook woonde en naar dezelfde verjaardag zou gaan als ik! 

Emma, de vrouw met meer Vikingbloed dan de gemiddelde Zweedse man.
De verjaardag was, net als het bezoek van Koen, ook fantastisch; met onorthodoxe spelletjes als boxen met opblaasbare bokshandschoenen, handdrukken en Russische roulette met chocoladekogels waarvan één met een verborgen rode peper. Ik hoopte dat ik hem zou krijgen en kreeg hem ook, maar had dat in eerste instantie niet door... Eerlijk gezegd is chocolade met rode pepers gewoon lekker! Bovendien waren er in eerste instantie alleen maar vrouwen aanwezig op de verjaardag. Overigens moet ik daar wel bij zeggen dat een aantal van de meiden daar met handdrukken en boxen zouden winnen van de gemiddelde man.

Zes vrouwen, vier nationaliteiten, één competitie.
Hoe dan ook, twee spontane bezoeken van goede vrienden en te duur bier. Wat wil een man nog meer?